در تمام این سالها شاهد حاشیه‌ها و اخبار اعصاب خرد کن بسیاری در وزنه برداری بوده ایم؛ دوپینگ، محرومیت‌ها، اختلافات متعدد، حذف و دعواها، جنگ‌های خانمان سوز و حتی زرگری یا پاره شدن نوار کسب مدال طلای المپیک در آخرین دوره ی برگزار شده ی این بازیها و حتی از دست رفتن جایگاه قوی ترین مرد المپیک که در سه دوره چهار ساله به وزنه برداران سنگین وزن سرزمینمان اختصاص داشت.

کیانوش رستمی قبل از المپیک ٢٠٢٠ توکیو تنها امید ورزش ایران بود که شاید با کسب مدال طلا می‌توانست رکورد هادی ساعی را به عنوان پرافتخارترین المپین ایرانی بشکند، اما او کنار گذاشته شد و جنگی تمام عیار و حوصله سر بر تا امروز ادامه یافت و کسب مدالهای جهانی جدید و تغییر مدیریت فدراسیون هم روند را تغییر نداد.

حال در فاصله ی کمتر از یک سال  تا المپیک ٢٠٢۴ پاریس که ورزش ایران شاهد اخبار اعصاب خرد کن و ناامید کننده ی تکراری از اختلافات موجود وزنه برداری بین قهرمان هم دوره آن‌هم در مسند مدیریتی، سرمربیگری و ورزشکار است، کیانوش رستمی در گفت و گویی از رویکردی جدید، مثبت، حمایتگرانه، و تلاش برای کنار گذاشتن اختلافات رونمایی کرده است.

نامه ای که شبانه در اینستاگرامت خطاب به ریاست جمهوری، رییس مجلس، رییس قوه قضائیه و وزیر ورزش و جوانان منتشر کردی بی شک در روزهای آتی سر و صدای زیادی در رسانه‌های ورزشی به پا خواهد کرد.
-اتفاقا در این مصاحبه حرفهایی دارم که برای اولین بار در تمام دوران ورزشی ام و قهرمانی خواهید شنید که شاید انتشار آن تمام معادلات پشت پرده را تغییر دهد. این رویکرد جدید من است. فشار و اجباری هم روی هیچ کس وجود ندارد.

نامه ات را با ویدیویی منتشر کرده ای که ١۶٠ کیلو را یک ضرب بالای سر می‌بری و بعد از انداختن وزنه رو به دوربین می‌گویی امروز هفتم آبان ١۴٠٢ است و سلام دارم به مردم عزیز کشورم، فدراسیون خیلی من را اذیت می‌کنه، می‌گه کیانوش رستمی تموم شده، دوست داره عمر ورزشی من رو ازم بگیره و من رو از ورزش بیرون کنه، ادامه صحبتهایم را در نامه ام می‌نویسم و می‌خواهم بدونم کشورم نمی‌خواد که من ورزش کنم؟!
وزنه ١۶٠ کیلو را قدرتی زدم، بیست کیلو بیشتر از این را هم یک ضرب می‌تونم تکنیکی بالای سر ببرم، سه هفته است که بعد از آسیب دیدگی تمرین را شروع کردم و وزنه‌های سنگین بالای سر نمی‌برم تا آسیب دیدگی ام تشدید نشود و کامل بر طرف شود.
تا دو ماه دیگر به رکوردهایی می‌رسم که حداقل طلای جهان و شکستن رکورد دنیا رقم بخورد.

شرایط آسیب دیدگی ات چگونه است؟
آسیب دیدگی که چند ماه پیش و قبل تر از بازیهای آسیایی نتوانستم در رکوردگیری حضور یابم زانوی راستم بود، هفتاد درصد برطرف شده و مانده سی درصد آخر، کامل با پزشکان مجرب مشورت می‌کنم و تمریناتم را زیر نظر مجربترین پزشکان پیش می‌برم.
خیلی سخت دارم تمرین می‌کنم، حتی حرفه ای تر از هر زمان دیگری.

کیانوش الان در ٣٢ سالگی واقعا هدفت چیست از اینکه با این همه جنگ و دعوا، حرمت شکنی، حاشیه و … خسته نمی‌شوی؟
حداقل طلای جهان، شکستن رکورد دنیا و…المپیک!  صد در صد مدال می‌آورم،  هدفم المپیک است.

برنز المپیک؟!
من همین جا قول می‌دهم برای مدال طلای المپیک، این را حتما بنویس؛ دقیقا بنویس من کیانوش رستمی قول مدال طلای المپیک می‌دهم، باور کن قول طلا می‌دهم. من اگر بخواهم کاری را بکنم انجامش خواهم داد. همانطور که قبل از المپیک ٢٠١۶ ریو قول طلا داده بودم، دیدی هم که طلای آن بازیها را برای ایران و سرزمینم گرفتم.

مثلا حاضری از برخی مواضع خودت عقب بشینی؟ خیلی‌ها تو را یک دنده و لجبار یا حتی مغرور معرفی می‌کنند.
این روزها دارم به حضور در دسته و وزن ١٠٢ کیلوگرم  فکر می‌کنم، دارم می‌اندیشم که شرایط ایده آلی ایجاد کنم، خیلی فکر می‌کنم که بخواهم در ١٠٢ کیلوگرم وزنه بزنم.

چرا؟
فدراسیون معتقد است که مصطفی جوادی در ٨٩ کیلو از من خیلی بهتر است و در المپیک مدال می‌گیرد، همین چند ماه قبل دو مدال طلای جهان کسب کرد هر چند در بازیهای آسیایی با همان رقیبان جهانی نهم شد، به خاطر موفقیت ایران حاضرم حتی به حضور در رقبتهای ١٠٢ کیلو فکر کنم که مصطفی جوادی بتواند در ٨٩ کیلوی المپیک خودش را امتحان کند و علی داوودی هم در مثبت ١٠٢ کیلوگرم.

یعنی شانس سه مدال المپیک در سه وزن برای وزنه برداری ایران در المپیک ٢٠٢۴ پاریس؟
-دقیقا، من در ٨٩ کیلوگرم سهمیه را گرفته ام چون جزو ١٠ نفر اول هستم، ایشان یعنی مصطفی جوادی هم سهمیه را گرفته است اما هنوز فرصت هست تا بتوانم در ١٠٢ کیلوگرم سهمیه بگیرم و مصطفی در ٨٩ کیلو به المپیک برود، من در ١٠٢ و علی داوودی دو مثبت ١٠٢ یا همان سنگین وزن.

فرصت کسب سهمیه ١٠٢ کیلوی المپیک را داری؟
فرصت هست، مسابقات جهانی پنج ماه و نه روز دیگر برگزار می‌شود و آخرین جاست برای کسب سهمیه، دو گزینشی قطر کاپ و قهرمانی آسیا هم هست که می‌توانم شرکت کنم برای کسب امتیاز و رنکینگ.حاضرم در هر سه رویداد در پیش در ١٠٢ کیلوگرم شرکت کنم.الان با هیچ کس دعوا ندارم، فقط می‌خواهم برای ایران وزنه بزنم.دوست ندارم به کشور دیگری بروم و عاشق وطنم هستم.سی و دو سالم شده و پاریس آخرین المپیک من است، البته شاید المپیک بعدی هم باشم.

واقعا داری به حضور المپیک ٢٠٢۸ هم فکر می‌کنی؟ آنهم در ٣٧ سالگی و ورزش وزنه برداری؟
کار که نشد ندارد و من هم توان و بدن خودم را می‌شناسم البته گفتم شاید، نمی‌شود ریسک و طمع کرد، عقل سلیم می‌گوید پاریس آخرین المپیک و فرصت من است. این دفعه نباید حذفم کنند.

اگر به المپیک ٢٠٢۴ پاریس بروی آنوقت دو ورزشکار ایرانی شانس این را دارند که رکورد شانزده ساله بهترین المپین تاریخ ورزش کشورمان را از جنگ‌هادی ساعی در بیاورند، تو و حسن یزدانی.
بهتر است اجازه دهند من و حسن یزدانی شانس خود را برای شکستن رکوردهادی ساعی آزمایش کنیم. من دوره قبل المپیک با داشتن یک طلا و یک نقره، این شانس را داشتم که حذفم کردند و نگذاشتند اعزام شوم، اما در این دوره هم کشتی و هم وزنه برداری با مدالهای طلای حسن و من می‌توانند از دو طلا و یک برنزهادی در تکواندو عبور کنند. من و حسن این توانایی و شانس را داریم.

گفتی حاضری هر کاری بکنی که مشکلات حل شود، حالا یه چالش، حاضری زیر نظر نواب نصیر شلال به عنوان سرمربی تمرین کنی؟
اگر نگاه فدراسیون وزنه برداری کمک به من باشد من هیچ مشکلی برای کار با نواب نصیرشلال به عنوان سرمربی تیم ملی و تمرین زیر نظر او ندارم.

برای اصلاح رابطه با فدراسیون چی؟! در همین مصاحبه پیش قدم می‌شوی؟
من به خاطر کشورم و نام ایران تمام قواعد حرفه ای فدراسیون را قبول می‌کنم. بحث کیانوش رستمی، ایکس یا ایگرگ نیست، اینجا فقط نام ایران، سرافرازی سرزمینم و خوشحال کردن مردمم برایم ارجحیت دارد.
حرفم با فدراسیون این است: برای نام و سرافرازی ایران هر چه می‌گویید؛ قبول. کمتر از ١٠ ماه مانده به المپیک و برای من زمان مناسبی محسوب می‌شود که آماده شوم. ده ماه شبانه روز همه‌ی فکر و ذهنم می‌شود المپیک و نام ایران. برای من این موضوع کاری ندارد.

واقعا حرفهای جدید و تازه ای طبق وعده ی ابتدای مصاحبه ات دارم از تو می‌شنوم.
من مشکلی با سجاد انوشیروانی به عنوان رییس فدراسیون، بهداد سلیمی‌به عنوان نائب رییس، نواب نصیرشلال به عنوان سرمربی و حسین رضازاده به عنوان کمیته فنی یا هر شخص دیگری از مجموعه یا مابقی ندارم، این حرفی که می‌خواهم بزنم گفتنش برایم سخت است، دوستان اگر مرا نمی‌خواهند رسما اعلام کنند تا مثل “علی ارسلان” در کشتی فرنگی بدون تغییر ملیت بروم برای کشور دیگری به عنوان یک ایرانی در المپیک وزنه بزنم.

رسما بگویند کیانوش رستمی را نمی‌خواهیم، می‌روی؟!
-من چهره‌ی سیاسی نیستم، من مملکتم را خیلی دوست دارم. اول، دوم، سوم تا دهم دلم می‌خواهد فقط با نام و پرچم ایران و برای سرزمینم در المپیک وزنه بزنم اما من را نخواستند و شاید باز هم هم نخواهند…