غبارِ خلیج: چرا آسمان بندرعباس بال‌های پرواز را بست؟
در ساحلِ گرمِ خلیج‌فارس، جایی که بادهای دریایی با شن‌های کویر می‌رقصند، بندرعباس ناگهان در آغوش غباری غلیظ فرو رفت. ۱۳ آبان ۱۴۰۴، روزی که تمامی پروازهای ورودی و خروجی فرودگاه بین‌المللی بندرعباس به حالت تعلیق درآمد. نه طوفانِ سهمگین، نه نقص فنی؛ بلکه کاهش شدید دید افقی ناشی از گرد و خاک سنگین، آسمان را به زنجیر کشید.
آغازِ غبار: رقصِ شن و باد
صبحِ سه‌شنبه، ابرهای خاکی از شرقِ هرمزگان هجوم آوردند. کیفیت هوا در بندرعباس ناسالم برای همه گروه‌ها اعلام شد و در جاسک، حتی خطرناک. بادهای محلی، ذرات معلق را به هوا بردند و دید افقی را به کمتر از حد ایمن رساندند — چیزی که خلبانان را مجبور به توقف کرد.
فرودگاهِ بندرعباس در اطلاعیه‌ای رسمی اعلام کرد:
«به منظور حفظ ایمنی پروازها و سلامت مسافران، تمامی پروازها تا اطلاع ثانوی لغو شده‌اند.»
پیامدهایِ غبار: شهری در سکوتِ زرد
- مدارس تعطیل: نوبت صبح ابتدایی در بندرعباس و شرق استان (میناب، جاسک، سیریک، رودان، بشاگرد) بسته شد؛ نوبت عصر همه مقاطع در بندرعباس، قشم و خمیر مجازی گردید.
- مسافران سرگردان: سالن‌های فرودگاه خالی ماندند، اما صدای زنگ تلفن‌ها با شماره ۱۹۹ (سامانه اطلاعات پرواز) پر شد. از مراجعه حضوری خودداری کنید!
- طبیعتِ خشمگین: این پدیده، یادآورِ طوفان‌های گاه‌به‌گاهِ منطقه است؛ جایی که کویر و دریا دست در دست هم، آسمان را می‌پوشانند.
پایانِ طلسم: نورِ امید در افق
تیم‌های عملیاتی فرودگاه، هواشناسی و کنترل ترافیک هوایی مستمر در حال پایش هستند. با بهبودِ دید، پروازها از سر گرفته می‌شود. تا آن‌وقت، صبر کنید و ۱۹۹ را چک کنید — چون ایمنی، مقدم بر هر پروازی است.
بندرعباس، شهرِ بادبان‌هایِ خلیج، باز خواهد گشت به آغوشِ آسمانِ صاف. غبار می‌گذرد، اما خاطره‌اش، چون شنِ ساحل، ماندگار می‌ماند.
