فوتبال ترکیه از دهه‌ها قبل با فوتبال ما گره خورده است. معمولا کشورهای همسایه در همه چیز با یکدیگر رقابت دارند، درست مثل دو فرزند پشت سر هم در یک خانواده که با وجود علاقه فی مابین و مواضع مشترک در بسیاری موارد، خیلی جاها با هم رقابت می‌کنند.
فدراسیون فوتبال ما در سال ۱۳۲۶ شمسی تاسیس شد و یکی از اولین بازی‌های زیر نظر این فدراسیون مقابل کشور همسایه ترکیه بود که تا همین امروز سنگین‌ترین شکست تاریخ ما بوده است. ما در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با نتیجه ۶-۲ به انگلستان باختیم اما سنگین‌ترین شکست تاریخ تیم ملی با نتیجه ۶-۱ برابر ترکیه بوده است.
در دهه ۸۰ میلادی دولت ترکیه با وام بلاعوض به باشگاه‌های این کشور زمینه حرفه‌ای شدن فوتبال را ایجاد کرد. ترکیه به جایی رسید که ابتدا گالاتاسرای در سال ۲۰۰۰ قهرمان جام یوفا شد و پس از حضور تیم ملی این کشور در جام ملت‌های اروپا، این تیم در جام جهانی ۲۰۰۲ به عنوان سوم دنیا رسید. همین حالا ترکیه در بالاترین سطح فوتبال اروپا نماینده دارد. خلاصه اینکه از هر نظر بسیار پیشرفته‌تر از فوتبال ما هستند و در تمام این سال‌ها بزرگان فوتبال ما با مثال زدن از الگوی ترکیه خواستار پیروی از روش آن‌ها شده‌اند که …!
اخیرا فوتبال ترکیه به خاطر حمله مدیر باشگاه آنکاراگوچو به داور مسابقه سرتیتر اخبار ورزشی دنیا شد. فدراسیون فوتبال ترکیه لیگ حرفه‌ای این کشور را معلق و در کوتاه‌ترین فرصت به این تخلف رسیدگی کرد. حکمی که فدراسیون فوتبال ترکیه داده چنین است و می‌تواند الگویی برای فوتبال ما باشد: «فاروق کوجا رئیس باشگاه آنکاراگوچو ترکیه که در پایان بازی تیمش با مشت به صورت داور کوبیده بود، با حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ترکیه تا پایان عمر از هرگونه فعالیت فوتبالی محروم است. همچنین باشگاه ترکی به پرداخت دو میلیون لیر ترکیه جریمه محکوم شد.»
سال‌هاست که در فوتبال ما هر بی‌اخلاقی و تخلف انضباطی را با جریمه مالی مواجه می‌کنیم. رسانه‌ها و کارشناسان همیشه گفته‌اند که این پرداخت پول دوای درد نیست. الان کار به جایی رسیده که جرایم انضباطی جزء هزینه‌های رایج تیمداری شده و تیم‌ها به راحتی دست به هر کاری می‌زنند و هر قانونی را می‌شکنند. یادتان هست که بزرگی روزی در مورد تخلف در ارسال لیست به آسیا گفت «فوقش جریمه‌اش را می‌دهیم»؟ همان تفکر حالا بلای جان فوتبال ما شده و روز به روز بر حجم بی‌اخلاقی‌ها افزوده می‌شود. در تمام دنیا تنبیه و تشویق دو بال پیشرفت است که ما در فوتبالمان هیچ کدام را درست اجرا نمی‌کنیم!
این‌جا تنبیه فقط محدود به جریمه مالی است. هرکاری با هر درجه از بی‌اخلاقی را با پول می‌شود جبران کرد و همین تفکر باعث شده شاهد نزول اخلاقی در فوتبال باشیم و هر کس هر کار دلش خواست می‌کند. اما ببینید فدراسیون ترکیه چه حکمی می‌دهد. در این حکم هم جریمه مالی لحاظ شده اما هیچ‌کس با آن توجه نمی‌کند چون قسمت اول حکم بسیار سنگین‌تر و مهم‌تر است. ابتدا می‌گویند او تا پایان عمر از فوتبال محروم شد، بعد می‌گویند ۲میلیون لیر جریمه مالی.
امیدواریم این یک بار که شده فدراسیون فوتبال ترکیه الگویی باشد برای فدراسیون خودمان تا لااقل از جریمه‌ها بتوانیم به عنوان اهرمی برای پاسداری از اخلاق استفاده کنیم.
