تینا مزدکی_ البته، نیروی هوایی ایالات متحده تنها نظامی روی کره زمین نیست که از هواپیماهای ترابری استفاده می‌کند، زیرا بیشتر ارتش‌ها چیزی مشابه با آن را دارند. در حالی که مطمئناً تحویل بمب‌ها به هدف و نابود کردن زیرساخت‌های حیاتی مهم است، اما اگر نیروها، محموله‌ها، وسایل نقلیه و هر چیز دیگری را جابه‌جا نکنید، راهی برای تصرف و حفظ قلمرو وجود ندارد. در طول جنگ جهانی دوم و قبل از آن، بیشتر این اقلام توسط کشتی‌های نیروی دریایی حمل می‌شد، اما این روزها هواپیماها بسیار سریعتر هستند.

با این حال، آنها چندین تن وزن را تحمل کنند،بنابراین باید حجیم باشند. هیچ کمبودی در هواپیماهای راهبردی بزرگ در سراسر جهان وجود ندارد، اما برخی از آنها آنقدر بزرگ هستند که عقل را به چالش می‌کشند. این‌ها هواپیماهای عظیمی هستند که دارای موتورهای بیش از حد معقول هستند و برای هر ساعت پرواز به تن‌های واقعی سوخت نیاز دارند. در حالی که ده‌ها نوع از این نوع هواپیمای ترابری نظامی وجود دارد، پنج موردی که در اینجا شرح داده شده است، بزرگ‌ترین آنها هستند و بعید است دیگر بزرگ‌تر از این پنج هواپیما ساخته شود.

بوئینگ سی-۱۷ گلوبمستر ۳ (C-۱۷ Globemaster III)

بوئینگ سی-۱۷ گلوبمستر ۳ (C-۱۷ Globemaster III) یکی از اصلی‌ترین هواپیماهای حمل و نقل نظامی است که توسط نیروی هوایی ایالات متحده اداره می‌شود و اولین بار در سال ۱۹۹۵ وارد خدمت شد. از آن زمان، ۲۷۹ فروند قبل از تعطیل شدن تولید در سال ۲۰۱۵ ساخته شد. اغلب برای عملیات حمل و نقل هوایی تاکتیکی و استراتژیک نیروها و محموله ها در هر نقطه از جهان استفاده می‌شود و در طول تاریخ خدمات خود چندین ارتقاء را پشت سر گذاشته است. مدل ارتقا یافته نهایی، بلوک ۲۱، شامل ارتباطات نظارت و پخش خودکار وابسته (ADS-B OUT)، قابلیت شناسایی دوست یا دشمن (IFF) و ارتقاهای مختلف برای مدیریت ارتباطات و پرواز بود.

طول بال این هواپیما تقریباً ۱۷۰ فوت و طول ۱۷۴ فوت است. ارتفاع آن ۵۵ فوت و ۱ اینچ، دارای یک محفظه بار به طول ۸۸ فوت در عرض ۱۸ فوت و ارتفاع ۱۲ فوت و ۴ اینچ است. این ابعاد C-۱۷ را قادر می‌سازد تا ۱۰۲ سرباز، ۳۶ لیتر با ۵۴ بیمار سرپایی و پرسنل پزشکی یا ۱۷۰۹۰۰ پوند (۸۵.۴۵ تن) محموله در ۱۸ موقعیت پالت را حمل کند.

این وزن بسیار زیادی است و C-۱۷ دارای حداکثر وزن برخاست ۵۸۵۰۰۰ پوند (۲۹۲.۵ تن) است. C-۱۷ به چهار موتور توربوفن پرت اند ویتنی F۱۱۷-PW-۱۰۰ مجهز شده است تا این حجم از جرم را جابجا کند. اینها ترکیبی از نیروی رانش ۱۶۱۷۶۰ پوندی را فراهم می‌کنند که این هواپیمای عظیم را قادر می‌سازد با سرعت ۰.۷۴ ماخ (۵۶۷.۸ مایل در ساعت) پرواز کند. این هواپیما دارای ارتفاع ۴۵۰۰۰ فوتی و برد ۲۷۶۲ مایلی است، اگرچه این برد از طریق سوخت گیری هوایی تا محدوده نامحدودی گسترش می‌یابد.

آنتونوف ای‌ان-۲۲ (Antonov An-۲۲)

آنتونوف An-۲۲ Antei یک هواپیمای حمل و نقل نظامی استراتژیک سنگین است که در دهه ۱۹۶۰ برای اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد. اولین بار در سال ۱۹۶۵ پرواز کرد و تقریباً ۷۰ فروند از آن ساخته شد. با وجود سنش، چند ده هواپیمای An-۲۲ در خدمت نیروهای هوافضای روسیه به پرواز خود ادامه می‌دهد. مهم‌تر از همه، An-۲۲ یک هواپیمای توربوپراپ است و بزرگترین هواپیمای ملخ‌دار است که تاکنون ساخته شده است. این موتور از چهار موتور سامارا-کوسنتسوف NK-۱۲MA استفاده می‌کند که در مجموع ۶۰۰۰۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کند.

زمانی که An-۲۲ ساخته شد، بزرگترین هواپیمای ساخته شده بود، هرچند که از آن زمان این تمایز را از دست داده است. از نظر اندازه، An-۲۲  طول آن ۱۹۰ فوت و طول بال‌های آن ۲۱۱ فوت و ۳.۵ اینچ است. ارتفاع این هواپیما کمی بیش از ۴۱ فوت است و وزن خالی آن ۲۵۱۳۲۷ پوند (۱۲۵.۷ تن) و حداکثر وزن برخاست آن ۵۵۱۱۵۶ پوند (۲۷۵.۶ تن) است، بنابراین با وجود موتورهای توربوپراپ، بار سنگینی را حمل می‌کند.

توربوپراپ‌ها معمولاً مصرف سوخت کمتری دارند و کار با آن‌ها ارزان‌تر است، بنابراین استفاده از آنها برای یک هواپیمای ترابری بزرگ کاملاً غیرعادی نیست؛ C-۱۳۰ Hercules نیز یک هواپیمای ترابری توربوپراپ چهار موتوره است. این هواپیما هم برای حمل و نقل غیرنظامی و هم برای حمل و نقل نظامی طراحی شده بود، اما در درجه اول برای هدف دوم استفاده می‌شود و می تواند محموله‌ای به وزن ۱۷۶۳۷۰ پوند (۸۸.۲ تن) را حمل کند، ۶ خدمه پرواز و حداکثر ۲۹ مسافر در آن جای می‌گیرد. از نظر سرعت، می‌تواند با سرعت ۰.۶ ماخ (۴۶۰.۴ مایل در ساعت) با حداکثر برد ۳۱۰۷ مایل در صورت بارگیری کامل در آسمان پرواز کند.

لاکهید سی۵-ام سوپر کهکشان (C-۵M Super Galaxy)

C-۵M Super Galaxy جدیدترین نوع از بزرگترین و تنها هواپیمای راهبردی است که توسط نیروی هوایی ایالات متحده اداره می‌شود. اولین بار در سال ۱۹۷۰ وارد خدمت شد و ۱۳۱ دستگاه قبل از پایان ساخت در دهه ۱۹۸۰ ساخته شد. C-۵M به استانداردهای قرن بیست و یکم ارتقا یافته است. این هواپیمای ترابری عظیم دارای پنج مجموعه ارابه فرود و ۲۸ چرخ است که برای حفظ وزن باورنکردنی هواپیمای با بار کامل مورد نیاز است.

آنتونوف ای‌ان-۱۲۴ روسلان (Antonov An-۱۲۴ Ruslan)

آنتونوف An-۱۲۴ Ruslan هواپیمای راهبردی اتحاد جماهیر شوروی سابق است که در دهه ۱۹۸۰ طراحی شد. اولین بار در سال ۱۹۸۷ وارد خدمت شد و قبل از پایان ساخت، ۵۵ دستگاه از آن ساخته شد که چندین مورد به کار خود ادامه دادند. این هواپیما همچنان بزرگترین هواپیمای ترابری نظامی در خدمت تا سال ۲۰۲۵ است و این تمایز را از طریق ظرفیت حمل عظیم خود به دست آورده است. این هواپیما علاوه بر ۶ خدمه پروازی، می تواند ۸۸ مسافر را در خود جای دهد. وقتی با این تعداد مسافر و محموله اصلی محفظه بار ترکیب شود، می‌تواند مجموعاً ۳۳۰۶۹۵ پوند (۱۵۰ تن) را حمل کند.

برای جابجایی این وزن، An-۱۲۴ دارای چهار موتور توربوفن ZMKB Progress (Lotarev) D۱۸T است که قادر به ارائه نیروی رانش ترکیبی ۲۰۶۳۶۰ پوند است. هنگامی که ظرفیت آن پر شود، An-۱۲۴ حداکثر وزن برخاست ۸۹۲۸۷۵ پوند (۴۴۶.۴ تن) را دارد، اما با وجود این، می‌تواند با سرعت ۰.۷ ماخ (۵۴۷.۴۸ مایل در ساعت) حرکت کند. اندازه این هواپیما به همان اندازه عظیم است که شما فکر می‌کنید، ۲۲۶ فوت و ۹ اینچ طول، ۶۸ فوت و ۲ اینچ ارتفاع، با طول بال ۲۴۰ فوت و ۶ اینچ.

در حالی که An-۱۲۴ برای نیروی هوایی شوروی ساخته شده بود، چندین هواپیما برای اهداف تجاری و همچنین بشردوستانه استفاده شده است. این هواپیما همچنان بزرگترین هواپیما در نوع خود است و توانایی آن در جابجایی ۱۵۰ تن محموله، آن را برای انواع ماموریت‌ها و عملیات ایده آل می‌کند.

آنتونوف ۲۲۵ مریا (Antonov An-۲۲۵ Mriya)

آنتونوف An-۲۲۵ Mriya یک هواپیمای حمل و نقل هوایی استراتژیک بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۸۰ طراحی شد. متأسفانه، تنها یکی از آن‌ها ساخته شد و An-۲۲۵ دیگر وجود ندارد، چراکه توسط نیروهای فدراسیون روسیه در نبرد فرودگاه آنتونوف در سال ۲۰۲۲ نابود شد. زمانی که وجود داشت، بزرگترین و سنگین‌ترین هواپیمای ساخته شده بود. همه ویژگی‌های آن خارج از مقیاس بود، از جمله حداکثر وزن برخاست آن ۱.۲+ میلیون پوند (۶۱۷ تن). این هواپیما برای انتقال اجسامی از طریق هوا طراحی شده بود که به جز حمل و نقل هوایی به هیچ طریقی قابل حرکت نبودند، از جمله هواپیمای فضایی بوران برای برنامه فضایی شوروی.

برای قرار دادن سایر اجسام بزرگ و سنگین، An-۲۲۵ طولی معادل ۲۷۵ فوت و ارتفاع تقریباً ۶۰ فوتی داشت. طول بال‌های آن ۲۹۰ فوت بود. این هواپیما از شش موتور توربوفن Progress D-۱۸T استفاده می‌کرد، همان موتوری که An-۱۲۴ را تامین می‌کند. مجموع همه این‌ها یک نیروی رانش ترکیبی ۳۱۰۰۳۲ پوندی را فراهم کردند و این هواپیمای عظیم را قادر ساخت تا به سرعت کروز ۰.۶۸ ماخ (۵۲۸ مایل در ساعت) برسد که با توجه به اندازه آن قابل توجه است. برد آن ۹۵۶۹ مایل و ظرفیت سوخت ۹۹۵۶۷ گالن بود.

باورنکردنی ترین جنبه An-۲۲۵ حداکثر ظرفیت حمل آن است که ۵۵۱۱۵۶ پوند (۲۷۵.۶ تن) بود؛ یعنی می‌توانست آنتونوف An-۲۲ Antei را با حداکثر وزن برخاست حمل کند. از نظر تئوری، می‌توانست مانند شاتل فضایی شوروی به بالای هواپیما متصل شود. آمار An-۲۲۵ به تنهایی آن را در میان جالب‌ترین هواپیماهای تاریخ به یک چیز عجیب تبدیل کرده است و در حالی که این هواپیما منهدم شد، An-۲۲۵ رکوردهای چشمگیر بسیاری را برای چندین دهه حفظ کرد.

منبع: slashgear

۲۲۷۳۲۳