سعید آقایی: تکرار تاریخ برای بسکتبال ایران تلخ تر از یک تراژدی بود. یک شکست بد و نومیدکننده در برابر حریف همیشه بازنده در آسیا. قطر ۷۲ ملیتی با یک لشکر بازیکن وارداتی همیش در برابر بسکتبال ایران یک بازنده بزرگ بوده و نتوانسته عرض اندام کند و تنها یک بار با استفاده از شرایط میزبانی و داوری در نیمه نهایی بازیهای آسیایی دوحه ۲۰۰۶ موفق به شکست ایران شده بود اما پس از ۱۸ سال این بار دوباره تاریخ این بار در پنجره دوم انتخابی کاپ آسیا ۲۰۲۵ تکرار شد تا در برابر عنابی ها سپر انداختیم و مغلوب شدیم تا مشخص شود که سقوط آزاد بسکتبال کماکان ادامه دارد.
قطر با هاکان دمیر سرمربی قبلی ایران نبرد حیثیتی را برد تا باز هم ثابت شود مشکل بسکتبال ایران نیمکت مربیگری نیست و ایراد اصلی جای دیگریست.
در طول دیدار تیم ایران بیشتر عقب افتاده بود و تحت تاثیر حریف قرار داشت. این دیدار در حالی که ثانیه‌های پایانی با برتری ۶۸-۶۵ به سود میزبان دنبال می‌شد با پرتاب ۳ امتیازی متین آقاجانپور به تساوی در ۶۸ رسید تا مانند بازی رفت این دیدار نیز به وقت اضافه کشیده شود. در اوورتایم اما این بار قطر موفق شد به برتری نهایی ۷۸ – ۷۷ برسد. شاگردان هاکان دمیر با درخشش لژیونرهای وارداتی خود تایلر هریس، مایک لوئیس و اندویه سیدو به این پیروزی تاریخی دست یافتند.
پنجره دوم کاپ آسیا ۲۰۲۵ در دوحه، یک بار دیگر ضعف‌های بسکتبال ایران را نمایان کرد.
از ضعف مدیریت فدراسیون بسکتبال که در ۹ ماه گذشته تیم ملی را به امان خدا رها کرد تا کوچینگ ضعیف سرمربی یونانی تیم ملی. در فاصله برگزاری پنجره نخست انتخابی کاپ آسیا و پنجره دوم تیم ۹ ماه فاصله بود اما فدراسیون بسکتبال بخش اعظم این زمان طلایی را در جستجوی مربی خارجی از دست داد و پس از مدتها وقت تلف کردن و کشتن زمان در نهایت کمتر از ۲ ماه پیش از گزینه خود رونمایی کرد؛ سوتیریس مانولوپولوس یونایی که عمده تخصص و دوران مربیگری اش دستیار بوده تا سرمربی!
با توجه به شرایط فوق و حضور سرمربی جدید برگزاری دیدار دوستانه برای تیم ملی یک الزام بزرگ بود تا سرمربی تازه وارد با شرایط تیم آشنا شود اما فدراسیون بسکتبال مثل همیشه در برگزاری حتی یک بازی دوستانه ناتوان بود و تیم ملی را به مصافت تیم های باشگاهی فرستاد تا با این تدارک نازل مهیای پنجره دوم انتخابی کاپ آسیا شود.
در بازی ایران و قطر، تیم میزبان نه حریف سختی بود و نه برای بردن تیم ملی کار فوق‌العاده‌ای انجام داد. حتی این تیم در ثانیه‌های پایانی وقت معمولی و وقت اضافه اشتباهات فاحشی داشت. حتی هاکان دمیر نیز با وجود شناخت کاملش از تیم ایران و مهره هایش برنامه عجیب و غریبی نداشت.
با این وجود ایران با کوچینگ خنثی مانولوپولوس روی نیمکت تیم ملی بسکتبال، نتیجه با به قطر واگذار کرد. اگرچه در این شکست و ناکامی نقش سرمربی به عنوان متهم نخست محفوظ است اما فراموش نکنید که مانولوپولوس تنها ۲ ماه پیش قرارداد خود را به عنوان سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران امضا کرده و مدت زمان زیادی از عقد قرارداد تا به امروز را در خارج از ایران بوده و تنها دو هفته با تیمش کار کرده. با این شناخت کم و جزئی قطع به یقین او تقریبا هیچ فرصتی برای بازسازی تیمش نداشته و شاید حتی بازیکنانش را هم درست و حسابی نشناسد! بنابراین اشتباهات و کوچینگ خنثی را باید به پای همین زمان کوتاه و عدم آشنایی اش گذاشت و دوباره نوک فلش انتقادات را به سوی فدراسیون گرفت که چرا نتوانست با این شرایط حداقل یک بازی تدارکاتی جور کند تا مربی یونانی اندکی بیشتر با تیمش آشنا شود. ضمن اینکه در این شکستن بیش از مربی یونانی باید نقش دستیاران او را پررنگ بدانیم که بار اصلی کوچینگ تیم را به دلیل ناآشنایی سرمربی یونانی بر عهده داشتند و طبق انتظار بد و ضعیف بودند.
فاجعه فنی
قطر در برابر ایران تیم عجیبی نبود و برتری محسوس و همه جانبه ای نداشت. در حقیقت ما اینقدر بد بودیم که قطر توانست به پیروزی برسد. عنابی ها در آمارهای ۳ امتیازی مقابل هند و ایران ضعیف بودند. آنها در ریباند با وجود ضعف تیم ملی در بازی پست، برتری محسوسی در توپ‌گیری از سبد نداشتند؛ ۳۸ ریباند در مقابل ۳۶ ریباند ایران. در پرتاب آزاد ۱۲ از ۱۹ ایران در مقابل ۱۹ از ۳۱ پرتاب قطر، درصد بالاتر ما را نشان می‌دهد. در پرتاب ۳ امتیازی ۲۷.۷۸ درصد قطر در مقابل ۴۵ درصد برتری ما. متین آقاجانپور ۷ پرتاب از مجموع ۹ پرتاب ۳ امتیازی ما را به ثمر نشاند تا بهترین آمار را داشته باشد.
آمار بازیکنان کشورمان در این مسابقه جالب توجه و عجیب بود. تمام بار امتیازآوری ایران در این بازی روی دوش ۳ بازیکن پیرامونی یعنی سینا واحدی، متین آقاجانپور و محمد امینی بود و بازیکنان بلندقامت در پست سنتر عملکرد بسیار ضعیفی داشتند.
میثم میرزایی که سالهاست در تیم ملی حضور دارد و در تورنمنت‌های معتبری هم حاضر شده به همراه سالار منجی به عنوان ۲ بازیکن سنتر و پست ۵ در مجموع ۳۲ دقیقه در میدان حضور داشتند که عملکرد هر دو در مجموع ۴ امتیاز و ۷ ریباند بود که در این سطح آمار بسیار ضعیف و پایینی محسوب می‌شود.
سالار منجی که امسال در لیگ کویت بازی می‌کند و به نوعی لژیونر شده، در مدت زمان حدودا ۲۵ دقیقه نتوانست نمایش خوبی داشته باشد. او در این مدت ۴ بار هم توپ را لو داد بعد از رسول مظفری یعنی ۷ بار، دومین بازیکن پراشتباه بود.
کوچینگ بد سرمربی تیم ملی از ابتدا مسبب آشفتگی بازی تیم ملی بسکتبال شد. تعویض‌های اشتباه با تعدد خطای بازیکنان در دفاع (۲۶ خطای تیم در مقابل ۲۲ خطا) و سراسیمگی در حملات (۲۱ ترنور/ توپ لو داده) تیم ملی مشهود بود و کادر فنی به عنوان تماشاگران پرهزینه روی نیمکت تیم ملی، بر بازی تیم در زمین مسابقه به خصوص در لحظات آخر تسلطی نداشتند.
این تعداد اشتباه و توپ از دست دادن فاجعه است، آن هم مقابل تیمی که فشار دفاعی آنچنانی روی بازیکنان ما نمی‌آورد. این آمار ضعیف ما را نسبت به آینده تیم ملی نگران می کند. به ویژه اینکه مانولوپولوس نیز چندان روزمه قابل اعتنایی ندارد که بخواهیم به عنوان مربی مولف برای رفع این ایرادات گل درشت و پرشمار به او امیدوار باشیم.
بیشتر بخوانید:
۲۵۳ ۲۵۸
