کاری که خوشحالیاش کمتر از تاریخسازی نیست. شهبخش که خودش را از سیستان و بلوچستان جدا نمیداند، مدال برنز جهانی بوکس را هم به نام استانش میداند نه خودش. بوکسور برنزی جهان، که ظاهراً از بوسه پرویز پرستویی بر دستانش غافلگیر شده، کار بازیگر سینما را از بزرگواریاش میداند.
روزی که برای کمک بچههای سیستانی همراه پرویز پرستویی و رسول خادم بودی، چطور گذشت؟
روز خیلی خوبی بود، با قهرمانان و هنرمندان واقعی رسول خادم، پرویز پرستویی و حسن رحیمی نفر سوم المپیک مشغول کمکرسانی در یکی از محرومترین روستاهای سیستان و بلوچستان به نام وشاب بودیم، روستایی که تا به حال خودم هم به آنجا نرفته بودم. بابت حضور در آن جمع خیلی خوشحال بودم. پرستویی و خادم هیچ مسئولیتی در قبال کسی ندارند و به راحتی میتوانند هر جای این دنیا زندگی کنند اما خالصانه و عاشقانه در کارهای خیر شرکت میکنند و من هم وقتی شور و شوق آنها را دیدم انرژیام دوچندان میشد. میتوانم بگویم که در همین دو ساعت دیدم به زندگی عوض شد و در کل خوشحالیام کمتر از روزی که طلسمشکنی کرده و مدال برنز جهانی گرفتم، نبود.
تو چطور خبردار شدی؟
حاجعیسی شهبخش از بزرگان طایفه ما به من اطلاع داد که پرویز پرستویی و رسول خادم برای کارهای خیر، به استان ما میآیند و به من پیشنهاد داد تا در این کار خیر دستی داشته باشم که من هم با کمال میل قبول کردم.
چرا پرویز پرستویی دستان تو را بوسید؟
بوسه او بر مشتهای من از بزرگواریاش بود. من از جای دیگری نیامدهام، من هم از دل سیستان به اینجا رسیدهام و روزی از همین بچههایی بودم که پرویز پرستویی به آنها سر میزد و کمک میکرد. بابت مدالم خوشحالم چون میدانم که این مدال دید ایران را به سیستان و بلوچستان عوض میکند. همه سیستان و بلوچستان را با خشونت میشناسند در صورتی که اینطور نیست و اینجا هم قهرمانانی دارد که در تلاش هستند تا با عشق پرچم این مملکت را بالا ببرند.
تو از اینکه تاریخساز بوکس ایران شدهای، خوشحالی؟
این تاریخسازی را من نه، بلکه بوکس ایران انجام داد. ما همه خانواده هستیم و دست در دست هم توانستیم بالاخره این طلسم ۴۰ ساله را بشکنیم. من هر بار به عشق هماستانیها و هموطنانم روی رینگ میرفتم و معتقدم که استان سیستان و بلوچستان این تاریخسازی را انجام داد نه دانیال شهبخش. من هم روزی از پابرهنگان سیستان و بلوچستان بودم و معتقدم این اقلیم پر از استعدادهای درخشان است و من فقط یکی از این استعدادها بودم و این استان دانیالهای زیادی دارد.
از حالا باید برای مدال تو در بازیهای آسیایی هانگژو حساب باز کنیم؟
من واقعاً مسابقات مختلف برایم فرقی نمیکند، قبل از مسابقات جهانی، دوست داشتم در توکیو طلسمشکنی کنم اما متأسفانه مصدومیت اجازه نداد. هر بار که روی رینگ میروم فقط به برد فکر میکنم و میخواهم بهترین باشم، بازیهای آسیایی هم مسابقات سخت و سنگینی است اما من برای بهترین بودن به رینگ هانگژو خواهم رفت.
وزیر ورزش در سفرش به سیستان، تو را هم دید؟
وزیر ورزش در سفر دو روزهاش به استان ما، از من هم تجلیل کرد، در صحبتی که با او داشتم، قول یک خانه بوکس در استان را به ما داد و مطمئنم اگر این اتفاق بیفتد همانطور که جویبار معدن کشتی ایران است، سیستان و بلوچستان هم معدن بوکس ایران میشود. او از من تجلیل کرد و آنهایی که قول داده بودند به قولشان عمل کردند و یکسری هنوز به قولشان عمل نکردهاند که امیدوارم عمل کنند.
