همه ورزش دوستان در جریان مصدومیت کتف «حسن یزدانی» هستند. اسطوره ورزش ما مجبور به عمل جراحی شد و حالا همه نگران حضور او در المپیک هستیم. حسن یزدانی باید دهمین مدال را هم بگیرد و ورزش ایران را جاودانه کند، همانطور که خود یک افسانه است.
اما مصدومیت کتف که خیلی ما را میترساند. در طول تاریخ کشتی ما ورزشکارانی که عمل جراحی کتف کردهاند، دیگر نتوانستند به سطح بالا برگردند. ما قهرمان بیست ساله ای داشتهایم که مدال جهانی گرفت اما بعد از جراحی کتف دیگر نتوانست به دنیای قهرمانی ادامه دهد.
و بزرگترین نام در این عرصه خود «علیرضا دبیر» است که در ۲۵ سالگی با همین مصدومیت مجبور به خداحافظی شد. حالا علیرضا دبیر که خود این تجربه را دارد، از بابت آینده حسن یزدانی ابراز نگرانی کرده و این اظهار نظر به مذاق خیلیها خوش نیامده است.
برخی مثل پدر حسن یزدانی ترجیح دادن به کنایه موضوع را برگزار کنند. اگر علیرضا دبیر به عنوان یک کارشناس این حرف را میزد اینقدر منتقد و مخالف نداشت و بیشک حجمی از مخالفتها با او به خاطر جایگاه ریاست فدراسیون است.
اما ببینید برخی نمونهها که چطور اصل موضوع را فراموش و تنها به حاشیهها و مخالفت میپردازند! بهمن طیبی مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی ایران درانتقاد از موضعگیری دبیر در خصوص جراحی کتف یزدانی گفت: «آسیبدیدگی پایان کشتی نیست و نمونه آن هم رسول خادم که دو زانوی خود را عمل کرد و قهرمان المپیک شد.»
کشتی گیر سابقی که سالهاست جلای وطن کرده و اصلا در جریان اتفاقات داخلی نیست و تنها دوست دارد اسم رسول خادم را برای مخالفت با رییس فعلی بیاورد و اصلاً نگاه نمیکند که مصدومیت از ناحیه زانو چه ربطی به کتف دارد؟! مگر قرار است هر مصدومیتی در هر نقطه بدن تبعاتی مشابه با کتف داشته باشد؟
و البته هستند کسانی مثل محمدرضا طالقانی که بیغل و غش و بدون دخالت در دعواهای مرسوم حقیقت را در مورد حسن یزدانی میگویند. رئیس سابق فدراسیون کشتی در همین زمینه گفت: «وقتی هشتاد میلیون ایرانی دوست دارند حسن یزدانی کشتی بگیرد، باید میلیاردها تومان برای افتخارآفرینی و هر مدال به پایش بریزند.»
طالقانی در المپیک ۲۰۰۴ آتن سکاندار کشتی بود و می گوید: «ما دوست داشتیم علیرضا دبیر، قهرمان المپیک سیدنی که مانند الان حسن یزدانی آسیب دیده بود، دوباره مدالش را تکرار کند. ما باید از قهرمانان المپیک که به سختی به دست آمدند، به خوبی نگهداری کنیم. نمی شود به راحتی از حسن یزدانی با این همه سابقه و مدال گذشت.»
بزرگی آدمها تنها به کارنامه و مدالهایشان نیست، به نوع زندگی کردن و اظهار نظرهایشان هم هست. به بی کینه بودن و انسانیت هم ربط دارد…
