حالا ملی پوش کاراته درگیر درمان مصدومیتش است و با نظر پزشکان ۳ ماه دیگر به تاتامی برمی‌گردد: «تقریبا ۴ ماه و نیم از عمل زانویم می‌گذرد و ۲ ماهی است که کار با وزنه و بدنسازی را شروع کرده و حالا هم تمرینات مربوط به قدرت بدنی ام را انجام می‌دهم. فعلا تمرینات فنی ندارم و با نظر پزشک معالجم ۳ ماه دیگر استارت می‌زنم.»

عباسعلی معتقد است عده ای از مسئولان بعد از المپیک  حمایتش نکردند: «قصد گلایه ندارم. اینکه زنگ بزنی  و حال کسی را بپرسی بد نیست.   روزهای اول که همه چیز داغ است همه حالت را می‌پرسند اما مهم این است که بعدش جویای حالت باشند که تازه سختی‌های مصدومیت شروع می‌شود.»

او در ادامه تاکید می‌کند: «من اولین دختری بودم که سهمیه المپیک را گرفتم و با یک اتفاق و بدشانسی دستم از مدال کوتاه ماند. این موضوع بیشتر از هرکسی خودم را اذیت کرد اما سعی کردم با آن کنار بیایم.

بحثم این است که وقتی اولش از تو توقع مدال دارند بعدش را هم باید در نظر بگیرند. من نمیدانم که کشورهای دیگر هم با ورزشکارانشان همین کار را می‌کنند یا نه اما تا جایی که می‌دانم در کشورهای دیگر موقع آسیب بیشتر هوای ورزشکار را دارند و از او به خوبی مراقبت می‌کنند تا دوباره به میادین برگردد.»

ملی پوش تیم ملی کاراته بابت نتایج هم تیمی‌هایش در مسابقات قهرمانی آسیا نیز ناراحت است: «از آنجایی که پتانسیلشان را می‌دانم ازنتیجه ملی پوشان ناراحت شدم چون وقتی ورزشکاری زندگی اش را برای حضور در اردوهای تیم ملی می‌گذارد، خودش انتظار نتیجه ای درخشان دارد.

تیم ملی  تا الان چنین نتیجه ای نگرفته بود. حالا هم مقصر این نتایج ملی پوشان نیستند چون آنها هم مثل هر ورزشکار دیگری فقط از دستورات سرمربی پیروی می‌کنند.  هیچ مربی ای هم دوست ندارد تیمش بدون نتیجه برگردد اما یک سری اتفاقات دست ما نبوده و غیر قابل پیش بینی است. خوش قدم برای تیم ملی تلاش کرد و این تلاش مثمرثمر بود و به ۲ سهمیه ختم شد، حتی می‌توانست به سه سهمیه هم برسد.»

کاراته کا تیم ملی حالا به دنبال بهترین نتیجه در هانگژو است: «تمام تلاش  این است که به مسابقات پیش رو علی الخصوص بازی‌های آسیایی هانگژو برسم، قولی بابت مدال نمی‌دهم اما دنبال بهترین نتیجه در تاتامی هانگژو هستم.»